Αναρτήσεις

Η επιστροφή των Ελγίνειων Μαρμάρων

Ένα σύγχρονο πολιτιστικό δράμα      Ο Παρθενώνας · μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς του 5 ου π.Χ αιώνα, αφιερωμένος στη θεά Αθηνά, προς τιμήν της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, και διαχρονική απόδειξη ενός προηγμένου τεχνολογικά και αισθητικά πολιτισμού. Το Βρετανικό μουσείο · οι συλλογές του αριθμούν περισσότερα από επτά εκατομμύρια αντικείμενα. Ένα κολάζ πολιτιστικών στοιχείων από όλες τις ηπείρους. Δυο πρωταγωνιστές, σε μια διαμάχη από το 1983 μέχρι σήμερα. Αντικείμενο διεκδίκησης, τα Ελγίνεια Μάρμαρα, με φόντο την αρχαιοθηρία των μνημείων της Ακρόπολης, τον 19 ο αιώνα από τον Λόρδο Έλγιν. Και μια ταινία, με θέμα την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα, επίκαιρη όσο ποτέ, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προφητική μα σίγουρα αναμένεται να προκαλέσει αίσθηση και να συζητηθεί.      Το 1799, ο Τόμας Μπρους, 7 ος κόμης του Έλγιν, διορίζεται πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η πολιτική συγκυρ...

Φεύγα...

Δεν είναι ο χαρακτήρας, ο φόβος είναι να γλιστρήσω, να φύγω… για πού ποτέ δεν ξέρω κάτι πιο ήσυχο πάντα πιστεύω σε κύκλο καταλήγω… Το κεφάλι γυρίζω αργά να δω, να χορτάσω, να θυμηθώ. Σεντόνια τσαλακωμένα, τζάμια θολά κορμιά τυλιγμένα στην ηδονή μάτια που κοιτάζονται με αγάπη. Τίποτα δε μπορώ να πω με προδίδει ο ήχος της φωνής μου το άγγιγμα που δίνω απλόχερα. Πώς μπορείς ν’αρνηθείς   το ονειρο; Να προδώσεις την ψυχή σου; Ποιος ακούει τη λογική; Ευτυχία χωρίς όνομα, μοναξιά για δύο Μη με κοιτάς, δε το διάλεξα εγώ… Ποιος μπορεί με τον έρωτα να τα βάλει;.. Ε.Δ

Της μοίρας παιχνίδι...

                                    Σα μικρό παιδί κρύβομαι                                        πίσω απ' τα σύννεφα                                            αταξία κρυφή...                                Μικρά μπαλόνια τα ονειρά μας      ...

ΕΙναι εκείνες οι νύχτες...

Είναι εκείνες οι νύχτες που είναι πιο σκοτεινές από τι άλλες, είσαι εσύ και ο εαυτός  σου σε μια άτυπη αναμέτρηση. Σκέφτεσαι… σκέφτεσαι, και το μυαλό σου πάει πίσω, θυμάσαι, προσπαθείς να μετρήσεις τις χαρούμενες στιγμές, τα λάθη σου, τα λάθος τρένα που πήρες, τα σωστά που άφησες να προσπεράσουν…          Τι είναι η ζωή; Ένα σύνολο αποφάσεων, και πάντα, είναι στη φύση του ανθρώπου να αναρωτιέται, έχεις την απορία τι θα γινόταν αν…Αν έμενες, αν έφευγες, αν προσπαθούσες ή αν τα παρατούσες πιο νωρίς. Όχι δεν υπάρχει συνταγή στην ευτυχία, μόνο ρίσκο. Κάποιοι άνθρωποι ψάχνουν στεγανά να πατήσουν, να ακουμπήσουν κι ασφαλείς να προχωρήσουν. Ακούγεται ωραίο, ακίνδυνο. Είναι όμως; Πιστεύω το μεγαλύτερο λάθος των ανθρώπων, είναι να προσπαθούν να μην κάνουν ποτέ λάθος. Δε γίνεται. Και το λέω με σιγουριά. Έχει άλλη χάρη, άλλη ομορφιά να ακροβατείς αλλά να ξέρεις που πας. Ναι θα πέσεις, αλλά θα ξανασηκωθείς, θα σφίξεις τα χέρια, θα στυλώσεις το...