ΕΙναι εκείνες οι νύχτες...
Είναι εκείνες οι νύχτες που είναι πιο σκοτεινές από τι άλλες,
είσαι εσύ και ο εαυτός σου σε μια άτυπη αναμέτρηση. Σκέφτεσαι…
σκέφτεσαι, και το μυαλό σου πάει πίσω, θυμάσαι, προσπαθείς να μετρήσεις
τις χαρούμενες στιγμές, τα λάθη σου, τα λάθος τρένα που πήρες, τα σωστά
που άφησες να προσπεράσουν…
Τι είναι η ζωή; Ένα σύνολο αποφάσεων, και πάντα, είναι στη φύση του ανθρώπου να αναρωτιέται, έχεις την απορία τι θα γινόταν αν…Αν έμενες, αν έφευγες, αν προσπαθούσες ή αν τα παρατούσες πιο νωρίς. Όχι δεν υπάρχει συνταγή στην ευτυχία, μόνο ρίσκο. Κάποιοι άνθρωποι ψάχνουν στεγανά να πατήσουν, να ακουμπήσουν κι ασφαλείς να προχωρήσουν. Ακούγεται ωραίο, ακίνδυνο. Είναι όμως; Πιστεύω το μεγαλύτερο λάθος των ανθρώπων, είναι να προσπαθούν να μην κάνουν ποτέ λάθος. Δε γίνεται. Και το λέω με σιγουριά. Έχει άλλη χάρη, άλλη ομορφιά να ακροβατείς αλλά να ξέρεις που πας. Ναι θα πέσεις, αλλά θα ξανασηκωθείς, θα σφίξεις τα χέρια, θα στυλώσεις το βλέμμα και το βήμα σου θα γίνει πιο σίγουρο. Μπορεί να πεις κουράστηκα, βαρέθηκα, θέλω κι εγώ μια ζωή σε γυάλα αλλά θα ζεις ουσιαστικά.
Όσο ωραία κι αν τα λέω, όσο κι αν τα πιστεύω ακράδαντα, έρχονται νύχτες που παρέα με μελωδίες, ίσως και λίγο αλκοόλ, προσπαθώ να με βάλω σε εκείνο το ουτοπικό μονοπάτι του ‘’αν’’, και το πιο αστείο είναι, ότι έστω και για λίγο, πιστεύω ότι έτσι θα άλλαζε όλη μου η ζωή. Ότι αν γύριζα μαγικά πίσω τον χρόνο δεν θα έκανα τα ίδια, θα έκανα από τα άλλα, τα…σωστά, και ναι έτσι η εξίσωση θα έβγαινε.
Το κάνω κι εγώ, το κάνεις κι εσύ, όλοι μας το κάνουμε!! Μέσα μου όμως ξέρω ότι είναι αυταπάτη. Η αλήθεια είναι ότι τα λάθη μου δεν θα τα άλλαζα με τίποτα. Είναι πολύ ωραίο να έχεις την αφέλεια να μπορείς να κάνεις λάθη. Θα ήταν πολύ βαρετό αν δεν έκανες. Άλλωστε μ αρέσει να συμβιώνω με την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου.
Είναι όμως και εκείνες οι νύχτες που το ποτήρι φαίνεται πεισματικά μισοάδειο, κάνοντας μια πρόχειρη απογραφή όλα σου φαίνονται μάταια. Μια παρτίδα σκάκι που έκανες συνεχώς λάθος κινήσεις, για να καταλήξεις με μια μελαγχολία κι ένα σφίξιμο στην καρδιά..
Να σου πω ένα μυστικό; Λίγο παρακάτω κρύβεται η ευτυχία…Σε περιμένει. Δε χρειάζεται να κάνεις πολλά, απλά να μπορέσεις να την δεις. Τίποτε άλλο. Εδώ που τα λέμε, η απενεχοποίηση του θύματος είναι δελεαστική, αλλά είναι παγίδα. Ένας φαύλος κύκλος.
Κάποτε μου είχαν πει “Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, τότε ο δάσκαλος εμφανίζεται”. Ναι κι εγώ δεν είχα καταλάβει μέχρι που συνέβη. Και τότε μπροστά σου ανοίγεται ένας δρόμος που δεν είχες φανταστεί, προχωράς λες και ξέρεις τα βήματα σε ένα ρυθμό που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχες ξαναχορέψει.
Αυταπάτες, διλλήματα, λάθη, απογοητεύσεις και στιγμές ευτυχίας. Επέλεξε εσύ ποιο θα βάλεις πρώτο. Στην ουσία αυτό είναι η ζωή. Περίμενες κάτι πιο φανταχτερό; Πιο πολύπλοκο; Είναι τέχνη όμως να αγαπάς τη ζωή. Έτσι της δίνεις το χέρι να σε αγαπήσει κι εκείνη… Τότε, μόνο τότε, θα υπάρξουν και άλλες νύχτες που πραγματικά θα σε αποζημιώσουν για όλα. Αλήθεια, με το χέρι στην καρδιά…
Ε.Δ
Τι είναι η ζωή; Ένα σύνολο αποφάσεων, και πάντα, είναι στη φύση του ανθρώπου να αναρωτιέται, έχεις την απορία τι θα γινόταν αν…Αν έμενες, αν έφευγες, αν προσπαθούσες ή αν τα παρατούσες πιο νωρίς. Όχι δεν υπάρχει συνταγή στην ευτυχία, μόνο ρίσκο. Κάποιοι άνθρωποι ψάχνουν στεγανά να πατήσουν, να ακουμπήσουν κι ασφαλείς να προχωρήσουν. Ακούγεται ωραίο, ακίνδυνο. Είναι όμως; Πιστεύω το μεγαλύτερο λάθος των ανθρώπων, είναι να προσπαθούν να μην κάνουν ποτέ λάθος. Δε γίνεται. Και το λέω με σιγουριά. Έχει άλλη χάρη, άλλη ομορφιά να ακροβατείς αλλά να ξέρεις που πας. Ναι θα πέσεις, αλλά θα ξανασηκωθείς, θα σφίξεις τα χέρια, θα στυλώσεις το βλέμμα και το βήμα σου θα γίνει πιο σίγουρο. Μπορεί να πεις κουράστηκα, βαρέθηκα, θέλω κι εγώ μια ζωή σε γυάλα αλλά θα ζεις ουσιαστικά.
Όσο ωραία κι αν τα λέω, όσο κι αν τα πιστεύω ακράδαντα, έρχονται νύχτες που παρέα με μελωδίες, ίσως και λίγο αλκοόλ, προσπαθώ να με βάλω σε εκείνο το ουτοπικό μονοπάτι του ‘’αν’’, και το πιο αστείο είναι, ότι έστω και για λίγο, πιστεύω ότι έτσι θα άλλαζε όλη μου η ζωή. Ότι αν γύριζα μαγικά πίσω τον χρόνο δεν θα έκανα τα ίδια, θα έκανα από τα άλλα, τα…σωστά, και ναι έτσι η εξίσωση θα έβγαινε.
Το κάνω κι εγώ, το κάνεις κι εσύ, όλοι μας το κάνουμε!! Μέσα μου όμως ξέρω ότι είναι αυταπάτη. Η αλήθεια είναι ότι τα λάθη μου δεν θα τα άλλαζα με τίποτα. Είναι πολύ ωραίο να έχεις την αφέλεια να μπορείς να κάνεις λάθη. Θα ήταν πολύ βαρετό αν δεν έκανες. Άλλωστε μ αρέσει να συμβιώνω με την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου.
Είναι όμως και εκείνες οι νύχτες που το ποτήρι φαίνεται πεισματικά μισοάδειο, κάνοντας μια πρόχειρη απογραφή όλα σου φαίνονται μάταια. Μια παρτίδα σκάκι που έκανες συνεχώς λάθος κινήσεις, για να καταλήξεις με μια μελαγχολία κι ένα σφίξιμο στην καρδιά..
Να σου πω ένα μυστικό; Λίγο παρακάτω κρύβεται η ευτυχία…Σε περιμένει. Δε χρειάζεται να κάνεις πολλά, απλά να μπορέσεις να την δεις. Τίποτε άλλο. Εδώ που τα λέμε, η απενεχοποίηση του θύματος είναι δελεαστική, αλλά είναι παγίδα. Ένας φαύλος κύκλος.
Κάποτε μου είχαν πει “Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, τότε ο δάσκαλος εμφανίζεται”. Ναι κι εγώ δεν είχα καταλάβει μέχρι που συνέβη. Και τότε μπροστά σου ανοίγεται ένας δρόμος που δεν είχες φανταστεί, προχωράς λες και ξέρεις τα βήματα σε ένα ρυθμό που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχες ξαναχορέψει.
Αυταπάτες, διλλήματα, λάθη, απογοητεύσεις και στιγμές ευτυχίας. Επέλεξε εσύ ποιο θα βάλεις πρώτο. Στην ουσία αυτό είναι η ζωή. Περίμενες κάτι πιο φανταχτερό; Πιο πολύπλοκο; Είναι τέχνη όμως να αγαπάς τη ζωή. Έτσι της δίνεις το χέρι να σε αγαπήσει κι εκείνη… Τότε, μόνο τότε, θα υπάρξουν και άλλες νύχτες που πραγματικά θα σε αποζημιώσουν για όλα. Αλήθεια, με το χέρι στην καρδιά…
Ε.Δ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου