Ραντεβού στη λεωφόρο των ρόδων

Ρομαντισμός δεν είναι καρδούλες , και ηλιοβασιλέματα. Οι καρδούλες και τα ηλιοβασιλέματα αρέσουν σχεδόν σε όλους , δε σηματοδοτούν όμως και πολλά…

Ούτε ποιήματα και δυσπρόσιτα νοήματα.

Κάπως έτσι με τα χρόνια έγινε ο ρομαντισμός και καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να λένε περισσότερο αυτό που σκέφτονται και λιγότερο αυτό που νιώθουν, άρχισε να γίνεται αδυναμία.

Οι εποχές άλλαξαν, μαζί τους και εμείς. Η ωριμότητα συνεπάγεται με ρεαλισμό, με το αίσθημα του επείγοντος, γιατί δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οι εμπειρίες ορθώνουν ψηλά τον εγωισμό, κι εκείνος με τη σειρά του δίνει τη σκυτάλη στον κυνισμό.  Κάπως έτσι γεννιέται η ψευδαίσθηση πως θα χάσουμε λιγότερα . Αυτό είναι το στοίχημα που βάζουμε με τον εαυτό μας μεγαλώνοντας. Αφήνουμε έξω από το παιχνίδι όμως δύο αστάθμητους παράγοντες. Τον εαυτό μας και τους άλλους, που μάλλον δε γνωρίζουμε και τόσο καλά και ευτυχώς δε μπαίνουν σε καλούπια , δεν ακολουθούν πάντα μοτίβα όσο κι αν προσπαθούμε.

Όχι δε βγήκα εκτός θέματος…

Πριν αρκετό καιρό, μια κοπέλα αρκετά μικρότερή μου σε μια συζήτηση που είχαμε μου είπε… «Δε πειράζει αν με πληγώσει, μπορεί και ναι μπορεί και όχι. Όμως για μένα είναι μια καινούρια εμπειρία, κάτι που δεν έχω ξαναζήσει, άρα δε φοβάμαι, ούτε μετανιώνω…»  Μέσα σε μια πρόταση κατέρριψε κάθε δικό μου επιχείρημα με ένα και μόνο όπλο… την αθωότητα. Τη συνειδητή αθωότητα, μιας και το  συγκεκριμένο κορίτσι είχε ζήσει αρκετά ώστε να την κάνουν εγωίστρια, είχε κάθε λόγο να είναι επιφυλακτική. Κι όμως… δεν ήταν.

Για μένα λοιπόν, αυτό είναι ρομαντισμός. Σύγχρονος και επίκαιρός. Όχι μιας άλλης εποχής με χαρακτηριστικά που όλοι φέρνουμε στο νου όταν μιλάμε γι’ αυτόν.

Ρομαντισμός είναι να μη φοβάσαι να πεις αυτό που νιώθεις, να μη φοβάσαι να δείξεις ότι είσαι ευάλωτος στον άλλο. Να αφήνεσαι και να ρισκάρεις χωρίς κανένα αίσθημα υπεροχής ή περηφάνιας. Με την ευαισθησία κερδίζεις πολλά περισσότερα. Δεν έχουν μεγάλη σημασία οι λέξεις , όσο ο τρόπος. Ίσα ίσα οι λέξεις οφείλουν να είναι απλές και γεμάτες ειλικρίνεια.

Ρομαντισμός είναι και η ευγένεια. Όχι το καθώς πρέπει, γιατί ενίοτε τα συγχέουμε αυτά τα δύο… Σίγουρα όλα έχουν και μια ψυχρή ή ωμή πλευρά. Χρήσιμη κατά περίσταση, όμως αν εστιάσουμε μόνο  σε αυτή, τότε μόνο αυτό θα λάβουμε. Αν κρατήσουμε κάθε πλευρά για την κατάλληλη στιγμή, τότε μεμιάς οι αποχρώσεις γίνονται πολλές. Όπως ένας άνθρωπος έτσι και μια σχέση δεν είναι ποτέ ένα και μόνο πράγμα.

Ρομαντισμός είναι πολλές απλές καθημερινές πράξεις , όπως ένα χάδι τρυφερό, μια αγκαλιά , ένα φιλί στα μαλλιά, μια έκπληξη , ένα σημείωμα…

Το ζευγαράκι ηλικιωμένων που κρατιούνται χέρι χέρι είναι υπέροχο όμως ανήκει σε μια άλλη εποχή, με άλλες συνθήκες και μέχρι εμείς να φτάσουμε στην ηλικία τους θα έχουν αλλάξει ακόμα περισσότερα. Θα ήταν άδικο και άτοπο να συγκρίνουμε εμάς με εκείνους, το μέλλον μας με το παρελθόν τους. Θα μπορούσαμε όμως να παραδειγματιστούμε από την αγάπη τους και να την προσαρμόσουμε στις δικές μας ζωές.

Ρομαντισμός σίγουρα δεν είναι να αφήνεις αφελώς να σε συνεπαίρνουν τα γεγονότα και οι άνθρωποι, ούτε να πετάς στα σύννεφα. Έχει μεγαλύτερη αξία όταν αφορά ανθρώπους που εσύ έχεις ξεχωρίσει και στη δική σου καρδιά αξίζουν να δουν εκείνο το κομμάτι σου. Άλλωστε έχει μεγαλύτερη γοητεία να συνυπάρχουν αντιθέσεις.

Να αγαπάς και να εμπιστεύεσαι περισσότερο από το να φοβάσαι μη τυχόν όλο αυτό τύχει «εκμετάλλευσης» . Κοινή παραδοχή πως οι φόβοι μας σπάνια βγαίνουν αληθινοί και οι άνθρωποι ανταποκρίνονται και αντιδρούν πάντα σε εκείνο που παίρνουν… σε όσα τους κάνεις να νιώσουν. 

Ανάμεσα στους τόσους «ρόλους» που όλοι παίζουμε καθημερινά , ας μη ξεχνάμε τον βασικό…. να είμαστε ο εαυτός μας και να ακούμε τη καρδιά μας.

Ρομαντικό ναι… αλλά λυτρωτικό.

Κάνε τον κόσμο πιο όμορφο, τις ζωές των άλλων συναρπαστικές…

Μπορείς;

Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα…

Το να βρεις λουλούδια, καρδούλες και ηλιοβασιλέματα είναι το μόνο εύκολο .