Ελένη Τσούτσου: Η μουσική της μας ταξιδεύει...

«Η μουσική με διάλεξε…»

     Η Ελένη Τσούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα. Καταγόμενη από μουσική οικογένεια έδειξε από νωρίς ενδιαφέρον για τη μουσική. Από το 1996, οπότε και λαμβάνει σε ηλικία 19 ετών Δίπλωμα Πιάνου με «Άριστα Παμψηφεί, Ά βραβείο και Χρυσό μετάλλιο» (τάξη Ι. Συγκελάκη), συμμετέχει σε πολλές συναυλίες πιάνου και μουσικής δωματίου με μέλη της Κ.Ο.Α, δίνει ατομικά ρεσιτάλ σε αίθουσες της Αθήνας και της περιφέρειας («Παρνασσός», αίθουσα του Συλλόγου Ιμβρίων, αίθουσα Συλλόγου Αιγυπτιωτών, Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας, θέατρο «Απόλλων» Σύρου , Αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» στην ‘Υδρα, Aίθουσα Ωδείου Franz Liszt και θέατρο Παλιάς Ηλεκτρικής, Βόλος), συμμετέχει σε ηχογραφήσεις πιανιστικών έργων, εμφανίζεται ως σολίστ ζωντανά σε τηλεοπτικό σταθμό.
      Από το 1997 ως σήμερα λαμβάνει διαρκώς με επιτυχία μέρος στα master – classes που διοργανώνει ο διεθνούς φήμης καθηγητής, διευθυντής ορχήστρας και Σολίστ πιάνου Δημήτρης Τουφεξής, κοντά στον οποίο ακολουθεί σολιστικές σπουδές. ‘Εχει παρακολουθήσει επίσης σεμινάρια με τους φημισμένους πιανίστες Nicolai Petrov, Al. Miroshnikov, Paul – Badura Scoda και Mauriccio Pollini. Έχει λάβει μέρος σε master – classes πιάνου της Θερινής Μουσικής Ακαδημίας του Salzburg (Mozarteum) στις τάξεις των καθηγητών Frank Wibaut, Aquilles Delle- Vigne και Robert Levin ενώ έχει συμμετάσχει σε κονσέρτα της θερινής Ακαδημίας με ενθαρρυντικές κριτικές.
Είναι καλλιτεχνική Διευθύντρια, καθηγήτρια πιάνου και Ανώτερων θεωρητικών μαθημάτων στα Ωδεία «Ι. Συγκελάκη» και «Απόλλων» καθώς και Αρωγό μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Μουσουργών. Στο ρεπερτόριό της συγκαταλέγονται, εκτός από πολυάριθμα έργα για σόλο πιάνο, πολλά έργα Μουσικής Δωματίου, κονσέρτα για πιάνο και ορχήστρα, έργα για 4 χέρια και για 2 πιάνα. Το 2008 παρουσίασε σε 1η πανελλήνια εκτέλεση το έργο του Jeno Takacs “DreiMinuten”. 
Στις 24 Οκτωβρίου 2009 εμφανίστηκε ως Σολίστ στην Αίθουσα «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ,σε ένα sold – out ρεσιτάλ πιάνου για τους σκοπούς της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας.
       Από το 2011 η προσωπική της μελέτη γίνεται σε Fazioli F-183, πιάνο συναυλιών αποκλειστικά χειροποίητο και μοναδικό για την ποιότητα του ήχου του.

• Ποια είναι η ιστορία σου πριν αποφασίσεις να ξεκινήσεις την επαφή σου με τη μουσική; Ποια ήταν η στιγμή που αποφάσισες ότι αυτό είχες ανάγκη ή ότι αυτό είναι μια επιλογή;

Η γνωριμία μου με τη μουσική έγινε, μπορώ να πω, πριν...δηλώσω με το πρώτο κλάμα την παρουσία μου στον κόσμο, καθώς ανήκω στην τρίτη γενιά μουσικών από τις οικογένειες και των δυο γονιών μου. Έτσι η επαφή με την τέχνη, αρχικά σαν μουσική που ακουγόταν στο σπίτι μας πριν ακόμη γεννηθώ, καθώς και σε κάθε βήμα της ζωής μου, με ακολουθούσε πάντα. Η ενασχόλησή μου με δυο μουσικά όργανα, τα οποία θεωρούνται και τα πιο δύσκολα, το πιάνο και το βιολί, ξεκίνησε από την ηλικία των 5 ετών. Αργότερα, στα 11, αποφάσισα συνειδητά να ασχοληθώ μόνο με το πιάνο το οποίο δεν έπαψε να είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Ολοκληρώνοντας στην ηλικία των 19 ετών τον κύκλο των ωδειακών σπουδών, ξεκίνησα να διδάσκω, νοιώθοντας πολύ έντονη την ανάγκη, όχι μόνο της εκτέλεσης-ερμηνείας της μουσικής αλλά και της μετάδοσης της δικής μου αγάπης για τη μουσική σε παιδιά και νέους. Μπορώ να πω λοιπόν πως η μουσική με διάλεξε. Ήταν μια ευτυχής συγκυρία που κατάφερα να κάνω την αγάπη μου για τη μουσική, μέσο βιοπορισμού.

• Ήταν εύκολη μια τέτοια επιλογή; Εξακολουθείς να πιστεύεις ότι υπάρχει ακόμα ζωντανή αυτή η ανάγκη; Είσαι ευχαριστημένη με αυτό που γνώριζες σε σχέση με αυτό που πίστευες και είχες στο μυαλό σου.

Η επιλογή έγινε μπορώ να πω εύκολη καθώς είχα τη στήριξη της οικογένειάς μου. Αν και πολύ καλή μαθήτρια, επέλεξα να αφοσιωθώ σε αυτό που ήταν όπως είπα, τρόπος ζωής, από το να ακολουθήσω πανεπιστημιακές σπουδές σε αντικείμενο άλλο από τη μουσική. Δεν υπήρξε και μάλλον είμαι από τους...τυχερούς, ούτε στιγμή δισταγμού ή μετάνοιας στην απόφασή μου αυτή. Η αφοσίωσή μου παραμένει σταθερή και, αν και η σπουδή πάνω στη μουσική δεν τελειώνει ποτέ, είμαι ευχαριστημένη από το επίπεδο των σπουδών που πραγματοποίησε και συνεχίζω ακόμα και η ίδια να διδάσκομαι.

• Πόσο χρήσιμη είναι η εμπειρία που αποκτάς μέσα από αυτό το γνωστικό – εμπειρικό πεδίο έκφρασης. Μεταδίδεις σε άλλους αυτό το γεγονός - θα το πρότεινες;

Στα 17 χρόνια που διδάσκω και στα 30 περίπου που παίζω μουσική, απέκτησα αρκετή εμπειρία πάνω στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, ως προς το πώς η μουσική είναι "φάρμακο" και παρηγοριά μας σε κάθε είδους δυσκολία, είτε μιλάμε για παράδειγμα για ένα παιδάκι με μαθησιακές δυσκολίες, είτε για έναν μεγάλο που θα έρθει να παρακολουθήσει μια συναυλία...και για λίγο θα αισθανθεί ότι ταξιδεύει μακριά από τις έγνοιες της καθημερινότητας. Αυτά τα "προνόμια" φροντίζω πάντα να τα θυμίζω στον εαυτό μου και να καλλιεργώ στους μαθητές μου.

• Ποιος είναι ο στόχος σου από εδώ και πέρα;

Επόμενος στόχος μου επαγγελματικά είναι η κατάκτηση ενός ανδροκρατούμενου στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς χώρου, αυτού της Διεύθυνσης Συμφωνικής Ορχήστρας. Από κει και πέρα, όπως λένε, "sky is the limit"!